Μομφερράτος, Αντώνιος

(Ναύπλιο 1852 – Αθήνα 1924). Πολιτικός. Εξελέγη πολλές φορές βουλευτής Κεφαλληνίας, χρημάτισε επανειλημμένα υπουργός (Δικαιοσύνης το 1898, Παιδείας το 1902, Εξωτερικών το 1916) και το 1911 έγινε καθηγητής του αστικού δικαίου στη νομική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών. Λαμπρός κοινοβουλευτικός ρήτορας, έγραψε επίσης πολυάριθμα έργα, πραγματείες και μελέτες, αφιερωμένα στο σύγχρονο δίκαιο και στην ιστορία των νομικών θεσμών. Μεταξύ των κυριότερων έργων του καταλέγονται: Πραγματεία περί προγαμιαίας δωρεάς (1884 βραβείο Σγούτα), Ευρετήριον και πρόλογοι της Βακτηρίας των Αρχιερέων (1889), Κληρονομικόν δίκαιον των κληρικών και μοναχών (1890, βραβείο Σγούτα), Ενοχικόν δίκαιον των Ρωμαίων και Βυζαντινών κατά την εν Ελλάδι ισχύν του (1902), Εκτελεσταί διαθηκών (1911), Γενικαί Αρχαί Αστικού δικαίου (1914), Επιτροπεία και κηδεμονία (1916), Το δίκαιον της Γόρτυνος (1922) κλπ.